George Maharis

George Maharis
	; George Maharis (1972)
Imię i nazwisko	George Mahairas
Data i miejsce urodzenia	1 września 1928 ; Astoria, Queens, Nowy Jork
Data i miejsce śmierci	24 maja 2023 ; Beverly Hills
Zawód	aktor, piosenkarz, artysta
Lata aktywności	1953–1993
	Multimedia w Wikimedia Commons

George Maharis, właściwie George Mahairas^[1] (ur. 1 września 1928 w Astorii, zm. 24 maja 2023 w Beverly Hills^[2]) – amerykański aktor telewizyjny i filmowy i piosenkarz^[3].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Astorii w Queens, w okręgu Nowego Jorku, w stanie Nowy Jork jako jedno z siedmiorga dzieci imigrantów greckich^[4]. Pomimo że jego ojciec był w branży restauracyjnej, George miał wczesne ambicje, by być profesjonalnym piosenkarzem^[5].

Uczęszczał do nowojorskiego liceum Flushing High School. Przez 18 miesięcy służył w Korpusie Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych^[6].

Kariera

W latach 1962-66 nagrał siedem albumów dla Epic Records^[7]. Jednak gdy jego struny głosowe zostały nadwyrężone, Maharis zwrócił się w stronę aktorstwa. Studiował w Neighborhood Playhouse z Sanfordem Meisnerem oraz Actors Studio z Lee Strasbergiem^[8]. Pojawił się w produkcjach off-broadwayowskich^[9], w tym Ścisły nadzór (Haute Surveillance) Jeana Geneta. W 1960 za rolę Jerry’ego w sztuce Edwarda Albeego Zoologiczna opowieść (The Zoo Story) otrzymał nagrodę Theatre World^[10]. Wystąpił potem w serialach takich jak The Goodyear Television Playhouse (1957), Studio One, Kraft Television Theater, Naked City (1959–60) i filmie Otto Premingera Exodus (1960)^[11] obok Paula Newmana.

W operze mydlanej CBS Search for Tomorrow (1960-1961) zagrał Buda Gardnera, jednego z krewnych Joanne Gardner, który poślubił Janet Bergman Collins. Rola tułacza Buza Murdocka w serialu CBS Route 66 (1960–63)^[12] przyniosła mu w 1962 nominację do nagrody Emmy^[13]. W 1965 zdobył nagrodę Laurel, przyznawaną przez magazyn „Motion Picture Exhibitor”^[14].

Występował w klubach w Las Vegas i był jednym z pierwszych gwiazdorów, którzy pozowali nago do zdjęć dla magazynu „Playgirl” (lipiec 1973)^[15]. W późniejszych latach Maharis skoncentrował się na malarstwie impresjonistycznym. Na początku lat 90. w pełni przeszedł na emeryturę.

21 listopada 1974 został aresztowany i oskarżony o popełnienie aktu seksualnego / perwersję seksualną wraz z 33–letnim fryzjerem Perfecto Tellesem w męskiej toalecie na stacji benzynowej w Los Angeles^[16]. Został zwolniony za kaucją w wysokości 500 dolarów.

Filmografia

Filmy fabularne

1953: Marty jako mężczyzna przy Dance Hall
1958: Krokodyl (The Mugger) jako Nicholas Grecco
1960: Exodus jako Yoav
1965: Sylwia (Sylvia) jako Alan Macklin
1965: Szatański wirus (The Satan Bug) jako Lee Barrett
1967: Zdarzenie (The Happening) jako Taurus
1967: Pakt ze śmiercią (A Covenant with Death) jako Ben Lewis
1969: Poszukiwacze ziemi (Land Raiders) jako Pablo Cardenas
1969: Desperados (The Desperados) jako Jacob Galt
1969: Mnich (The Monk) jako Gus Monk
1970: Ostatni dzień wojny (El Último día de la guerra) jako sierżant Chips Slater
1975: Zabójstwo na Locie 502 (Murder on Flight 502) jako Robert Davenport
1982: Miecz i czarnoksiężnik (The Sword and the Sorcerer) jako Machelli, doradca Cromwella
1993: Podwójne wcielenie (Doppelganger) jako Mike Wallace

Seriale TV

1953: The Philco Television Playhouse jako tancerz w klubie tanecznym
1960-61: Search for Tomorrow jako Bud Gardner
1960–63: Route 66 jako Buz Murdock
1963: The Judy Garland Show
1970-71: Najbardziej niebezpieczna gra (The Most Deadly Game) jako Jonathan Croft
1971: Centrum Medyczne (Medical Center) jako Evan Kenbrook
1971: Nocna galeria (Night Gallery) jako Peter Lacland
1972: Cannon jako Paul Stubber
1973: Barnaby Jones jako Warren Davis
1973: Mission: Impossible jako Thomas Bachman
1974: Thriller jako Mark Fields
1974: Nakia jako Joe Arnold
1974: Szeroke światowe misterium (Wide World Mystery) jako Walter
1974: Shaft jako Wally Doyle
1974: McMillan i jego żona (McMillan & Wife) jako Walter Webley
1974: Marcus Welby, lekarz medycyny (Marcus Welby, M.D.) jako Curtis Haynes
1976: Pogoda dla bogaczy (Rich Man, Poor Man) jako Joey Quayles
1976: Dobre niebiosa (Good Heavens) jako Gary Lawrence
1976: Ellery Queen jako dr Tony Bender
1976: Jigsaw John jako Robert Derek
1977: Pióro i ojcowski gang (The Feather and Father Gang) jako Sherwin
1977: Przełącznik (Switch) jako Clouston
1977: Kojak jako Dzwonnik
1978: Fantastyczna wyspa (Fantasy Island) jako Lowell Benson
1978: Ucieczka Logana (Logan's Run) jako Gavin
1979: Fantastyczna wyspa (Fantasy Island) jako Joe Capos
1980: Fantastyczna wyspa (Fantasy Island) jako prof. Alan Blair / Mario Ferini
1981: Fantastyczna wyspa (Fantasy Island) jako dr Hal Workman
1982: Fantastyczna wyspa (Fantasy Island) jako Jack Becker
1984: Matt Houston jako dr Charles Brockway
1989: Superboy jako Jack McAlister
1990: Napisała: Morderstwo (Murder, She Wrote) jako Alex Burton
1990: Napisała: Morderstwo (Murder, She Wrote) jako Charlie Emmet Cosmo, Esq.

Dyskografia

Albumy

Longplaye

1962: George Maharis Sings! Epic LN 24001/BN 26001
1962: Portrait in Music Epic LN 24021/BN 26021
1963: Just Turn Me Loose! Epic LN 24037/BN 26037
1963: Where Can You Go For a Broken Heart? Epic LN 24064/BN 26064
1964: Make Love to Me Epic LN 24079/BN 26079
1964: Tonight You Belong to Me Epic LN 24111/BN 26111
1966: New Route: George Maharis Epic LN 24191/BN 26191

CD reedycje

1995: George Maharis & John Davidson (utwory z płyty George Maharis Sings!) Sony 28950
2000: George Maharis Sings!/Portrait in Music (2 LP na 1 CD) Kolekcje ASIN B00004TRWR

Single

1962: „After the Lights Go Down Low” ~ „Teach Me Tonight” Epic 5-9504
1962: „They Knew About You” ~ „Love Me as I Love You” Epic 5-9522
1962: „I'll Never Smile Again” ~ „Can't Help Falling In Love” Epic 5-9545
1962 „(Get Your Kicks On) Route 66” ~ „You Must Have Been A Beautiful Baby” Epic 3-9548
1962: „Baby Has Gone Bye Bye” ~ „After One Kiss” Epic 5-9555
1963: „Don’t Fence Me In” ~ „Alright, Okay, You Win” Epic 5-9569
1963: „Where Can You Go (For a Broken Heart)” ~ „Kiss Me” Epic 5-9600
1963: „That’s How It Goes” ~ „It Isn’t There” Epic 5-9613
1963: „It’s a Sin to Tell a Lie” ~ „Sara Darling” Epic 5-9653
1964: „Tonight You Belong to Me” ~ „The Object of My Affection” Epic 5-9696
1965: „I’m Coming Back for You” ~ „Lonely People Do Foolish Things” Epic 5-9753
1965: „Where Does Happiness Go” ~ „More I Cannot Do” Epic 5-9772
1965: „You Always Hurt the One You Love” ~ „Quien Sabe? (Who Knows? Who Knows?)” Epic 5-9844
1965: „A World Without Sunshine” ~ „Ivy” Epic 5-9858
„Teach Me Tonight” ~ „Baby Has Gone Bye Bye” (co najmniej jedna reedycja na Memory Lane)

Przypisy

↑ George Maharis. Listal. [dostęp 2022-07-08]. (ang.).
↑ George Maharis, 'Route 66' Star, Dies at 94
↑ George Maharis-Songs. Most Popular-LetsSingIt. [dostęp 2014-08-14]. (ang.).
↑ George Maharis Biography (1928-). Film Reference. [dostęp 2022-07-08]. (ang.).
↑ George Maharis. Brian’s Drive-In Theater. [dostęp 2021-09-14]. (ang.).
↑ George Maharis: TV’s hard-driving rebel. „TV Guide”. [dostęp 2014-08-14]. (ang.).
↑ George Maharis Discography. AllMusic. [dostęp 2021-08-14]. (ang.).
↑ Hal Erickson: George Maharis Biography. AllMovie. [dostęp 2014-08-14]. (ang.).
↑ George Maharis. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2022-07-04]. (ang.).
↑ George Maharis. Internet Broadway Database. [dostęp 2022-07-05]. (ang.).
↑ George Maharis. Rotten Tomatoes. [dostęp 2021-08-14]. (ang.).
↑ George Maharis, „Route 66” and that Corvette are back – on DVD. Television. [dostęp 2014-08-14]. (ang.).
↑ It's a long road. „Los Angeles Times”. [dostęp 2014-08-14]. (ang.).
↑ George Maharis Awards. Television Academy-Emmy. [dostęp 2014-08-14]. (ang.).
↑ George Maharis. Queer Music Heritage. [dostęp 2014-08-14]. (ang.).
↑ Christopher Harrity: #TBT: Platter Party. „The Advocate”, 2014-06-12. [dostęp 2022-06-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne

George Maharis w bazie IMDb (ang.)
George Maharis w bazie Filmweb
George Maharis w bazie Notable Names Database (ang.)
George Maharis w bazie Discogs.com (ang.)

[1] George Maharis. Listal. [dostęp 2022-07-08]. (ang.).

[2] George Maharis, 'Route 66' Star, Dies at 94

[3] George Maharis-Songs. Most Popular-LetsSingIt. [dostęp 2014-08-14]. (ang.).

[4] George Maharis Biography (1928-). Film Reference. [dostęp 2022-07-08]. (ang.).

[5] George Maharis. Brian’s Drive-In Theater. [dostęp 2021-09-14]. (ang.).

[6] George Maharis: TV’s hard-driving rebel. „TV Guide”. [dostęp 2014-08-14]. (ang.).

[7] George Maharis Discography. AllMusic. [dostęp 2021-08-14]. (ang.).

[8] Hal Erickson: George Maharis Biography. AllMovie. [dostęp 2014-08-14]. (ang.).

[9] George Maharis. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2022-07-04]. (ang.).

[ibdb-10] George Maharis. Internet Broadway Database. [dostęp 2022-07-05]. (ang.).

[11] George Maharis. Rotten Tomatoes. [dostęp 2021-08-14]. (ang.).

[12] George Maharis, „Route 66” and that Corvette are back – on DVD. Television. [dostęp 2014-08-14]. (ang.).

[13] It's a long road. „Los Angeles Times”. [dostęp 2014-08-14]. (ang.).

[14] George Maharis Awards. Television Academy-Emmy. [dostęp 2014-08-14]. (ang.).

[15] George Maharis. Queer Music Heritage. [dostęp 2014-08-14]. (ang.).

[16] Christopher Harrity: #TBT: Platter Party. „The Advocate”, 2014-06-12. [dostęp 2022-06-19]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]